Η σύζυγος ενός εξεταζόμενου εμφάνιζε επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις τα τελευταία …7 έτη! Κάθε φορά, ακολουθούσε την αντιβιοτική αγωγή που της συνιστούσε ο γυναικολόγος της, όμως ο σύζυγος δεν ακολουθούσε καμία αγωγή επειδή δεν είχε ενοχλήσεις. Η ανάλυση σπέρματος παρουσίαζε εμφανείς ενδείξεις φλεγμονής στο σύζυγο, έστω και αν ο ίδιος δεν είχε αντιληφθεί κάποια συμπτώματα, και για το λόγο αυτό έγινε μικροβιολογικός έλεγχος στο σπέρμα του. Ανιχνεύτηκε κάποιο μικρόβιο και ο ουρολόγος συνέστησε αντιβιοτική αγωγή και στους δύο συντρόφους. Σε δύο επόμενους μικροβιολογικούς ελέγχους δεν ανιχνεύτηκε το μικρόβιο και σε ανάλυση σπέρματος τέσσερεις μήνες μετά την αρχική, το σπέρμα ήταν φυσιολογικό.
Συμπέρασμα: Χρόνιες ουρολοιμώξεις, κολπίτιδες, μυκητιάσεις, προστατίτιδες και γενικώς οι μολύνσεις του ουρογεννητικού θα πρέπει πάντα να αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα και στους δύο συντρόφους, αλλά επειδή η αντιμετώπισή τους στον άντρα παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, μόνο ο ουρολόγος γνωρίζει να συμβουλέψει τον άντρα.
